donderdag, februari 18, 2010

Nog een uit een onvoltooide emblematische cyclus









XV Hero

Dit was ’t verhaal van Hero en Heldin,
of, chiquer, van Confitur’ en Heroïne.
’t Verhaal was kort, er zat geen epos in;
geschikt voor het theater noch de cine-
ma; wel goed voor een sonnet van het sublieme
type; sterk als cognac, helder als gin
en voedzamer dan pure proteïne.
Vandaar dat ’k moest beginnen bij ’t begin.

Dat was niet beter dan zijn eind helaas,
dus maak ik van een lang een kort relaas.

Drank stroomde in zijn jeugd reeds legendarisch,
‘Ach,’ dacht Confiture, melancholisch
van ’t tussen dood en ’t veile leven zweven,
‘ik heb mijn lever niet voor niets gegeven.’

dinsdag, februari 16, 2010

Hers


Dat is een enkelvoud, hers. Meervoud is: hersen (zie maar: hersenpan: benen schaal met denkwerk; hersenschim, -schors, -schudding: pan met schiftend of boomachtig kookvocht). Overtolligvoud: hersenen (zie maar: dagelijkse zelfoverschattende menselijke praktijk). Ook wel: hersens. Hoe zou het Groene Boekje daarmee omgaan? Conform secretaresse, meervoud secretaressen en secretaresses, dus in samenstelling: secretaressecongres. Dat wordt dus: herseonderzoek? Toekomst: hersenenen? Dat is zoiets als schorseneren: weet ik ook nooit van of ze per ons of per stuk gaan. Maar dat komt misschien doordat ik zelf maar één hers heb (maar één hers over heb, zullen kwaadwilligen mij willen verbeter-, nou ja: veranderen).

'k Ben vandaag zonder eigenbelang donateur geworden van de Hersenstichting Nederland. Motto: Breinbrekend werk. Dat is dan tegen migraine, depressie, dementie, epilepsie, beroerte, Parkinson, trauma's en tumoren (hoewel dat niet een overweging was, zie ik nu dat ik in iedere dimensie wel iemand ken). Ik heb me tot dat donateurschap eenvoudig laten paaien door een zeer vriendelijke jongeman die in de vrieskou langs de deuren ging. Ik heb z'n ID nr. Hij zei me ook nog zijn naam. Tweemaal zelfs. Maar ik werd afgeleid doordat m'n mokka begon te pruttelen en de koop toch al gesloten was. 'Ja', zegt hij nog: 'die naam, dat is Swahili. Maar ik kom uit Suriname.' Ik - woonachtig in een heel witte woonwijk (er staat als het ware nog net geen hek omheen) - dus weinig gewend in de praktijk, zeg: 'Kóm je uit Suriname, of: Kom je uit Surináme?' En hij, gevat, ad rem, to the point: 'Ik ben gewoon hier geboren.'

En dan kijk ik in dat stralende gezicht en dan val ik stil en pieker: hij komt uit Suriname. Maar hij is gewoon hier geboren.

Shit, ik weet nu alleen maar zijn ID nr.

Maar om de hersstichting te kunnen steunen, moet ik de Bankgiroloterij opzeggen. Van tweeën één. Moet? Ja, en: wil! Want dat hersenloze loterijgedoe maant mij werkelijk iedere maand extra loten te kopen voor supra-extra kansen op extra bonusprijzen, terwijl die luilebal van een Bron Randsteder (de Fransje Bauer van de lotterijharsenlozen) me nog nooit zelfs maar een minipromille van een normale prijs volgens een gewone kans via m'n ordinaire lot heeft uitgekeerd.

Maar wie schertst er met mijn verbazing: aanmelden en deelnemen gaat met één, twee muisklikken. Echter: 'Als u lotnummers wilt beëindigen, kunt u dit schriftelijk aan ons doorgeven. U zult begrijpen dat wij een schriftelijke opzegging nodig hebben om misverstanden te voorkomen, indien er de komende tijd een prijs op uw lotnummer(s) valt!' Misverstanden gaan kennelijk maar één kant op. Nee, anders: verstand gaat maar één kant op. Mis gaat het de andere kant op. En dan geloven we opeens heilig in de authenticiteit van het handschrift, want ' Vergeet u niet uw handtekening te zetten?'

Dit was een zware dinsdag. Excuses. Maar ik hoop dat het goed geformuleerd is.